Euskal izar ederra zeruan dantzari, euskal herrietan barna jendeak kantari. Herri honen patua, halabeharra, mendeetan barna, kantatuz, dantzatuz eta lan eginez irautea baita. Horrela egin zuten gure aita-amek eta horrela egiten dugu gaur guk ere, geroan gure seme-alabek eginen duten antzera. Desagertzera kondenaturik gaudela diote, horrela nahi dute, bederen. Gure mintzaira XX. mendera ez zela iritsiko erran zuten eta oraindino hemen gara. Harrizko Herri hau kantatu zuen Gabriel Aristi olerkari bilbotarrak, harrian bilatu zuen eredu eta iraupen Jurgi Oteiza handiak, eta gaur egun, milaka eta milaka gara, Herri honi segida emateko prest gaudenok.
"Euskalduntasuna ez da iraganeko zerbait, etengabe eraikitzen ari den errealitate bat baizik", dio egileak. Horregatik, hainbat pertsonaia historiko berreskuratu ditu, eta Euskal Herriaren nortasuna sendotzeko gakoak eskaini. Diasporaren bizipenak, hizkuntzaren erronkak eta kulturaren etorkizuna ere landu ditu, globalizazioak dakartzan mehatxu eta aukerak aintzat hartuz.
Folklorizaziora, desagerpenera eraman nahi gaituzte batzuek eta besteek. Eta gainera, ez dute inolako disimulurik egiten. Nahi gaituzte urtu, asimilatu, desagerrarazi, arrotz handien meneko bihurtu... eta horretan ari dira aspaldidanik. Anartean, euskaldunok bizirik jarraitzen dugu, euskara dugu ezpainetan, eta Euskal Herria maite dugu, gure ama bakarra baita. Ez dugu inolako amaorderik behar.
Horren aurrean, Aurkeneraren liburua ez da irakurtzeko soilik, eztabaidarako eta ekintzarako deia ere bada. Euskal Herria ez da iraganeko irudi idealizatu bat, baizik eta etorkizunean eraiki beharreko herri bat. Eta horretarako, geure historia ezagutzea ezinbestekoa da. Euskal Izarra Beti Pizturik liburua, hain zuzen, bide horretan lagungarri da, hausnarketarako eta ekintzarako pizgarri bat, gure nortasuna sendotu eta aurrera jarraitzeko.